Ερείπια της Παλμύρας
Οσο περνά ο καιρός και κάνω ένα προχώρημα
βαθύτερο μες στην παραδοχή, τόσο καταλαβαίνω
γιατί βαραίνεις κι αποχτάς τη σημασία
που δίνουν στα ερείπια οι άνθρωποι. Εδώ που όλα
σκουπίζονται, τα μάρμαρα κι οι πέτρες κι η ιστορία
μένεις εσύ με την πυρακτωμένη σου πνοή για να θυμίζεις
το πέρασμα ανάμεσα στην ομορφιά, τη μνήμη
εκείνου που εσίγησε ανεπαίσθητα εντός μου
σφαδάζοντας στην ίδια του κατάρρευση κι ακόμα
τους άλλους που ανύποπτοι μες σε βαθύν ύπνο διαρρέουν
Οσο περνά ο καιρός και προχωρώ βαθύτερα
στο ακίνητο φθινόπωρο που μαλακώνει πλένοντας
με φως τα πεζοδρόμια, τόσο βλέπω
στη χρυσωμένη δωρεά του ήλιου μια εγκατάλειψη
για όσα περιμένω και δεν πήρα, για όσα
μου ζήτησαν κι αρνήθηκα μη έχοντας, για όσα
μοιράστηκα απερίσκεπτα και μένω
ξένος και κουρελιάρης τώρα
Μα όταν
μες στη θρυμματισμένη θύμηση αναδεύω
ερείπια, βρίσκω απόκριση βαθιά γιατί τα μάρμαρα
κι οι πέτρες κι η ιστορία μένουν για να θυμίζουν
το πέρασμά σου ανάμεσα στην ομορφιά – απόκριση
για όσα περιμένω και δεν πήρα
Nìkos Alèxis Aslànoglou
Rovine di Palmìra
Quanto più il tempo passa ed avanzo
a fondo nell’ammissione, tanto più capisco
perché dai peso e fai tua l’importanza
che gli uomini danno alle rovine. Qui dove tutto
è spazzato via, i marmi e le pietre e la storia
resti tu con il tuo respiro rovente a ricordare
il passaggio nella bellezza, la memoria
di chi impercettibile tacque dentro me
nella contorsione del suo stesso crollo, e anche
gli altri che fiduciosi scorrono in sonno profondo
Quanto più passa il tempo e più a fondo avanzo
nell’autunno immobile che lava e ammorbidisce
i marciapiedi, tanto più vedo
nell’offerta dorata del sole un abbandono
di quanto aspetto e non ho preso, di quanto
mi chiesero e rifiutai non avendo, di quanto
sconsideratamente condivisi e ora
sono uno straniero e uno straccione
Ma quando
nella memoria frantumata le rovine
rimesto, trovo la profonda risposta perché i marmi
e le pietre e la storia restano per ricordare
il tuo passaggio nella bellezza – risposta
di quanto aspetto e non ho preso
Poeti Greci Contemporanei (VI)